Het Italiaanse Windhondje is de kleinste vertegenwoordiger van de windhondengroep. Met zijn schofthoogte van 32 tot 38 cm (dit geldt zowel voor reuen als voor teven) en zijn maximumgewicht van zo’n 4,5 kilo is het een uiterst sierlijk en elegant hondje dat al eeuwenlang zijn liefhebbers kent. Was het Italiaantje in vroeger tijden een veel geziene verschijning bij de adel en aan het koninklijk hof, vandaag de dag heeft dit miniatuur windhondje nog immer zeer veel te bieden: altijd opgewekt wil het graag in de nabijheid van zijn baas zijn en deze het liefst overal naartoe vergezellen; gezien zijn handzame formaat is dit ook heel vaak goed mogelijk. Het Italiaantje kan goed in de grote stad gehouden worden (laat hem hier echter niet loslopen!) maar behoudt tegelijkertijd zijn sportieve kant want ook op de renbaan staat hij zijn mannetje. Met een topsnelheid van zo’n 45 km./uur doet hij de meeste mensen versteld zijn en tijdens coursings laat menig Italiaantje z’n jachtcapaciteiten zien om na afloop voldaan door z’n baas geprezen en vertroeteld te willen worden. Kortom, een veelzijdig kameraadje voor een baas die de kwaliteiten van dit windhondje op waarde weet te schatten.Aanschaf en verzorging

Denkt u over de aanschaf van een Italiaantje, neem dan contact op met de Nederlandse Whippetclub, die u hierbij kan adviseren. Van tijd tot tijd wordt er in Nederland een nestje gefokt en als hier één of meerdere pups van te koop worden aangeboden, dan is de pupbemiddeling hiervan op de hoogte. Waar moet u op letten bij een pupje ? Een Italianenpupje moet er uitzien als een blakend rond bolletje gezondheid met felle, sprekende oogjes, schone oortjes en een glanzend velletje; Van het slanke windhondje is nog nauwelijks iets te zien. De standaard van het Italiaantje vraagt om een korte, fijne en éénkleurige vacht in de kleuren zwart, leigrijs en isabel in alle schakeringen. Wit is toegestaan op de borst en aan de tenen. Toch worden er regelmatig pups geboren met meer wit in de vacht dan volgens de standaard is toegestaan. Deze hondjes zullen op tentoonstellingen in Nederland niet hoog scoren, maar zijn even zo goede kameraadjes voor in huis en eventueel op de renbaan. Het Italiaantje is een taaie hond, met een goede weerstand tegen ziektes, die bij een goede verzorging een hoge leeftijd kan bereiken. (leeftijden van zo’n 15 à 17 jaar zijn niet ongewoon). Er zijn echter twee dingen waar u goed op moet letten. Ten eerste moet u de nodige aandacht aan tandverzorging besteden. Als u een pup van jongs af aan laat wennen aan tandenpoetsen voorkomt u een hoop ellende. Bij Italiaantjes vormt zich namelijk heel snel tandsteen en als dit niet regelmatig verwijderd wordt leidt dit tot ontstekingen en tanduitval. Het tweede punt waar u terdege rekening mee moet houden is dat een pup gedurende zijn eerste levensjaar kwetsbaar is, speciaal voor wat betreft het pootjes breken. Bescherm een pup daarom tegen zichzelf en laat hem nooit (maar dan ook nooit!) van bank of stoel springen. Het is aan te raden om de pup in perioden dat u hem niet in de gaten kunt houden, in een zogenaamd kamerkenneltje te zetten. dit is veilig , beschermd en bovendien helpt het met zindelijk maken (vergeet uw pup dan niet op tijd uit te laten!). Italiaantjes zijn niet graag alleen, gezelschap is gewenst. Is uw hond te veel alleen, dan kwijnt hij weg.